Hoodia Gordonii: Korzyści z zastosowania

Najczęściej reklamowanymi zaletami Hoodii Gordonii jest to, że może ona tłumić apetyt, co pomaga w utracie wagi, pomagając Ci jeść mniej kalorii.

Sprzedawcy Hoodii wspierają te twierdzenia trzema głównymi dowodami:

• Rdzenne kultury łowców-zbieraczy z południowej Afryki od setek lat używają Hoodii Gordonii do łagodzenia głodu w czasach głodu, a zatem musi to działać.

• Badanie przeprowadzone przez naukowców z Hallett Center for Diabetes and Endocrinology wykazało, że P57 zwiększa produkcję trifosforanu adenozyny (ATP) w mózgu o 50 do 150%, co może zmniejszać apetyt.

• Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Technicznego
  w Monachium wykazały, że związki zawarte w Hoodii Gordonii zwiększają wydzielanie cholecystokininy (CCK) w jelitach, co może ograniczać głód.

Niestety argumenty te są błędne z kilku powodów:

Po pierwsze, to, że coś było używane medycznie przez długi czas, nie oznacza, że ​​jest skuteczne lub bezpieczne. Istnieją niezliczone przykłady tradycyjnych środków na bazie roślin, minerałów, czy pochodzenia zwierzęcego, które były stosowane od wieków, a które nie przynoszą żadnych korzyści zdrowotnych i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia. Nie zapominajmy, że ludzie używali rtęci do leczenia kiły, a przez tysiące lat lekarze stosowali upuszczanie krwi do „leczenia” różnych dolegliwości.

Innym powodem do sceptycyzmu jest to, że badania przeprowadzone przez Hallett Center for Diabetes and Endocrinology obejmowały wstrzykiwanie P57 bezpośrednio do mózgów szczurów. Jest to problematyczne z dwóch powodów. Po pierwsze, były to badania na zwierzętach, co oznacza, że ​​nie można stwierdzić, czy możemy uogólnić wyniki na ludzi. Po drugie, późniejsze badania na zwierzętach pokazują, że organizm eliminuje P57 podczas trawienia, co oznacza, że ​​nie dociera do mózgu po podaniu doustnym.

Innymi słowy, jeśli nie wstrzykniesz go do mózgu, jest mało prawdopodobne, aby przyniósł pożądany efekt.

Pracownicy firmy Pfizer (jednej z firm farmaceutycznych, która początkowo zainteresowała się Hoodią Gordonii i która w 2001 roku kupiła prawa do jej licencjonowania za 21 milionów dolarów) również przyczynili się do napisania badania, co zwiększa prawdopodobieństwo, że interesy finansowe zabarwiły wyniki.

Podobnie badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Technicznym w Monachium dotyczyło szczurów i było prowadzone przez firmę, która była żywo zainteresowana określonymi wynikami. Obowiązują zatem te same zastrzeżenia.

Innym powodem, by wątpić w zdolności Hoodii Gordonii w odchudzaniu, jest to, że inne badania pokazują, że jest ona nieskuteczna pod tym względem.

Na przykład w jedynym badaniu Hoodia prowadzonym na ludziach 49 kobiet przyjmowało 1,11 grama Hoodii Gordonii lub placebo dwa razy dziennie przez 15 dni. Wyniki pokazały, że obie grupy doświadczyły podobnego poziomu głodu i straciły taką samą wagę. Oznacza to, że Hoodia Gordonii nie była bardziej skuteczna, niż placebo w kontrolowaniu apetytu lub wspomaganiu utraty wagi.

Jednak, jak zauważono, w przeciwieństwie do kobiet, które przyjmowały placebo, te, które przyjmowały Hoodię Gordonii, miały znaczny i niepokojący wzrost ciśnienia krwi, tętna, częstości akcji serca oraz poziomu bilirubiny i fosfatazy alkalicznej (ALP) we krwi. Chociaż nie jest jasne, co spowodowało te zmiany lub jakie byłyby ich długoterminowe konsekwencje, budzi to wątpliwości co do bezpieczeństwa Hoodii Gordonii.